Czwarta edycja SpreadIT przeszła już do historii. Zapraszam do zapoznania się z krótką relacją z której dowiecie się co w światku IT piszczy.

Tematyka konferencji

SpreadIT oferuje uczestnikom rozbudowane ścieżki tematyczne:

  • Inżynieria oprogramowania;
  • Tworzenie gier komputerowych;
  • Biznes i rozwój.

Ja, jak zwykle, najbardziej zainteresowany byłem pierwszą z nich, z tego powodu relacja ta będzie dotyczyła następujących wykładów:

  • Are you familiar with Test Doubles Patterns?
  • P&A + DDD + CQRS = OO
  • Wprowadzenie do Actor Model
  • Jak uniknąć buzz word driven development i jak rozpoznać koncepcje, które pozostaną z nami na lata?
  • Jak wróżyć z fusów skoro najczęściej pijemy kawę z ekspresu?

Are you familiar with Test Doubles Patterns?

Pierwszy z wykładów na ścieżce “Inżynieria oprogramowania”, przygotował dla nas Sebastian Malaca. Dotyczył on tych wszystkich rodzajów obiektów wykorzystywanych podczas tworzenia testów by symulować działanie ich rzeczywistych odpowiedników, by działać w separacji, które na co dzień przez wielu ludzi nazywane są po prostu mockami. Dowiedzieliśmy się więc jaka jest różnica pomiędzy obiektami dummy, fake, spy, mock. Jakie jest ich przeznaczenie, dlaczego i kiedy należy z nich korzystać, oraz dlaczego nadużywanie mocków może prowadzić od bałaganu w kodzie. Po tej prezentacji można było odkryć, że double patterns to nie proste zaślepki, a rozbudowany zestaw narzędzi, które należy używać z głową.

P&A + DDD + CQRS = OO

Kolejny wykład to przygotowane przez Łukasza Szydło wprowadzenie do CQRS. Autor przedstawił bardzo fajne porównanie obiektu do komórki żywego organizmu. Rozłożył także na czynniki pierwsze strukturę klasy w kontekście CQRS. Dzięki temu łatwiej można było poczuć różnicę pomiędzy metodami “command” a metodami “query” i zrozumieć CQS. Posługując się prostym rysunkiem, pokazującym gdzie w większości systemów jakiego typy żądania są przesyłane, autor pokazał nam gdzie jest granica pomiędzy częścią systemu odpowiedzialną za odczyt, a gdzie “siedzi” cała skomplikowana logika biznesowa systemu. Wymienione zostały zalety wprowadzenia CQRS w projekcie, czyli uproszczenie kodu, możliwość cachowania, łatwiejsze podążanie za zasadą “single responsibility principle”.

Wprowadzenie do Actor Model

Wprowadzenie do actor model okazało się jednak czymś więcej niż wprowadzeniem. Muszę przyznać że prezentacja była dobrze przygotowana, ale dla kogoś kto już ma jakieś pojęcie czym jest actor model i do czego go można wykorzystać lub właśnie się do tego przygotowuje. Dla osób które dopiero chcą sprawdzić czym to się je, prezentacja mogła być niezrozumiała. Łukasz Szymik przedstawił jak wprowadzenie AM w projekcie pomogło przyspieszyć działanie aplikacji bez martwienia się o typowe bolączki oprogramowania działającego współbieżnie. Cała prezentacja była prowadzona w kontekście programowania w języku Scala, ale pojawiła się ciekawa wzmianka o implementacji actor model w JS, którą postaram się niebawem zgłębić i coś o tym napisać na blogu.

Jak uniknąć buzz word driven development i jak rozpoznać koncepcje, które pozostaną z nami na lata?

Po tytule prezentacji można by się spodziewać że zostanie nam przedstawiony przegląd metodologii/języków/technologii/frameworków. I tak właśnie rozpoczął się ten wykład. Witold Adamus, posiłkując się wykresami z Google Trends, przedstawił nam jak kształtowały się trendy w wyszukiwaniu haseł takich jak DDD, CQRS, OOP, Ruby, jQuery, pojęć związanych z programowaniem funkcyjnym i obiektowym. Poruszony został problem BWDD w projektach oraz CVDD. No i na tym skończyło się wyliczanie buzz words, a zaczęła się ewangelizacja na temat programowania funkcyjnego. Był to wstęp do programowania funkcyjnego, przegląd monad, przykłady w PHP, promocja biblioteki php-slang. Dodatkowo autor podjął wyzwanie rozwiązania każdego problemu przy pomocy programowania funkcyjnego, więc jeśli taki macie to możecie pisać do niego e-mail.

Jak wróżyć z fusów skoro najczęściej pijemy kawę z ekspresu?

Ostatnia prelekcja dotyczyła szacowania czasu. Marek Gajda nie ukrywał jakie to trudne i niewdzięczne zadanie. Podał nam także kilka wskazówek jak podejść do tematu w sposób profesjonalny. Dowiedzieliśmy się jak ważny może być wywiad ze zleceniodawcą, aby dowiedzieć się czego on tak właściwie chce. Zaproponowana została znana w IT zasada “divide and conquer”, czyli w tym przypadku podziału zadania na mniejsze, być może znane już klocki i oszacowanie czasu wykonania dla każdego z nich z osobna. Pokazano także jak należy szacować gdy do zlecenia przydzielona ma zostać większa ilość osób, jak wliczać w rachunek czas na testy, refaktoryzację oraz inne “detale” które czasami nam umykają.

A już za rok 5 edycja największej darmowej konferencji IT na Śląsku. Ma być jeszcze lepiej. Do zobaczenia na miejscu bo ja na pewno tego nie przegapię!

Zobacz także: